Klein wonen, groot leven

Vroeger werd er gedacht in termen van "meer is beter". Vandaag zien we een nieuwe tendens ontstaan die anders denkt : "minder is meer".

Gelukkig zijn met wat je hebt, met de job die je hebt, met het huis waarin je woont, met de mensen met wie je omgaat… Met minder gelukkig zijn. Niet omdat het moet, maar omdat het kan, omdat je er zelf voor kiest, omdat je het wil.

We werken allemaal hard. We hebben ons huishouden, willen er goed uitzien, ons sociaal leven onderhouden … Kortom, we komen tijd en ruimte te kort.

We willen meer tijd om de dingen te doen die er écht toe doen. Dingen die belangrijk zijn voor ons, maar waar we (bijna) niet aan toe komen. Ik zie nog al te vaak mensen rondom mij die te grote huizen kopen met daarbij te grote leningen, maandelijkse afbetalingen die meer dan de helft van hun loon omvatten. En het lukt wel, maar hoe? Nog meer gaan bijwerken om toch maar die maandelijkse lening te kunnen betalen.

Er heerst nog een verkeerde schone schijn mentaliteit, als je het druk hebt ben je goed bezig, als je tot laat op kantoor zit ben je goed bezig, als je een maatpak aan hebt zal je wel goed verdienen, als je een groot huis en mooie wagen hebt heb je het gemaakt. Ik las onlangs een artikel van een vader die een gezinsdrama had aangericht, de buren werden ondervraagd en zeiden; ze hadden alles, een groot huis, een Porsche, ze kwamen niets tekort. Mijn god, ik wordt niet goed van zulke uitspraken. Maar er wordt nog veel zo gedacht. Maar je hoeft niet groot te wonen om groot te leven.

Klein wonen

Klein wonen is efficiënt, betaalbaar en duurzaam. Wij wonen momenteel in een Tiny house van 17m2, zonder kinderen maar wel met 2 volwassen mensen en een dikke rosse kater die quasi een halve vierkante meter inneemt. Toegegeven, dit is een tijdelijke oplossing tot we onze andere woning van 85m2 hebben gebouwd. Nog niet groot, ook niet klein. In België is dit een kleine woning, in Nederland vinden ze dit groot. Zij staan al verder op vlak van kleiner wonen zorgt voor minder uitgaven.

Klein wonen betekent echter ook keuzes maken. Er is slechts plaats voor de dingen die je écht nodig hebt. Maar als je minder koopt, hou je meer geld over. En als je meer geld overhoudt, kan je meer doen: simpel!

Een kleine woning kan evengoed gezellig zijn, misschien nog wel gezelliger en knusser dan een groot huis. En er zijn nog meer voordelen: denk bijvoorbeeld aan de schoonmaak of je energiefactuur. Je koopt minder onnodige spullen en je denkt bewuster na over je aankopen. Zo kan je misschien in plaats van één reis per jaar, twee reizen per jaar maken. Wie bewust woont, leeft dan ook bewuster.

Minder bezittingen

Hoe minder bezittingen, hoe minder zaken er zijn om je zorgen over te maken. Het is gewoon zo, het hebben van minder spullen geeft rust en ruimte. Spullen kosten bovendien geld. Denk maar aan je auto, computer, wasmachine, droogkast, tv, tablet, gsm. Ok sommige dingen heb je nu eenmaal nodig, ook ik. Maar die extra keukenrobot, hometrainer…; of die tweede fiets, een televisie op de slaapkamer, een tweede koelkast in de garage, boeken die je nooit gaat lezen,..

In hoeverre heb jij al die spullen nodig? Durf eerlijk te zijn: hoe vaak gebruik je ze of kijk je er nog naar om?

Aan veel zaken zijn emoties of herinneringen gekoppeld: positieve, maar ook negatieve. Zo kan er bijvoorbeeld een schuldgevoel aan kleven, als het gaat om een erfenis of een cadeau van een overledene.

Die ongebruikte hometrainer in de logeerkamer? Zodra je hem ziet, word je ermee geconfronteerd dat je er niet op traint. We verplichten onszelf al zoveel, en als je er nu al twee jaar niet naar hebt omgekeken, ga je dit de komende jaren vast ook niet doen. Ik persoonlijk vind het enorm bevrijdend om spullen weg te gooien.

Toch blijken heel wat mensen moeite te hebben om zaken weg te doen. Ze zijn bang hiermee herinneringen weg te gooien. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Het is belangrijk een onderscheid te maken tussen wegdoen en weggooien. Als je weet dat je met je hometrainer iemand anders blij kan maken, voelt het al stukken aangenamer aan.

Als je beslist om spullen te elimineren, pak je best - om te voorkomen dat je huis in een oorlogsgebied verandert - elke ruimte apart aan. Zo blijft het overzichtelijker. En... ruim op!

Dit creëert niet enkel meer ruimte, maar werkt ook nog eens bevrijdend.

Zuiniger leven

Kleiner leven en minder aankopen betekent niet per definitie dat je eenvoudiger moet leven. Integendeel, je gaat bewuster leven. Zuiniger leven betekent niet noodzakelijk minder uitgeven. Zo is het bijvoorbeeld verstandiger om een stofzuiger van 250 euro te kopen die 10 jaar meegaat dan één van 65 euro die het maar twee jaar uithoudt. Soms moet je dus geld uitgeven om te besparen.

Maar opgelet: meer betalen betekent niet persé meer kwaliteit. Gebruik je gezond verstand hiervoor, laat je niet misleiden door marketingstrategieën. Informeer je daarom eerst goed vooraleer je iets aankoopt.

Met kleiner wonen bespaar je geld uit. Al gaat het lang niet enkel om het geld. De vrijheid die eruit voortvloeit, behaal je namelijk niet enkel door te besparen, en door minder uit te geven, maar ook door op deze manier bewuster te leven.

Een bewuste levensstijl is de weg naar een simpeler leven. Het leven waar we allemaal van dromen – maar waar we allemaal niet aan toe lijken te komen.

Prikkels

Niet enkel minder aankopen bezorgt je meer tijd. Om meer tijd vrij te maken, zal er ook gesnoeid moeten worden in je dagelijkse prikkels. We krijgen een enorme hoeveelheid prikkels over ons heen en het is niet eenvoudig om hieraan te ontsnappen. We raken dan ook geregeld overprikkeld, wanneer er teveel op ons afkomt of van ons gevraagd wordt.

Uiteraard heeft iedereen wel prikkels nodig om zich te ontwikkelen en te kunnen functioneren. Bij te weinig prikkels ontstaat er zelfs verveling. Ik wil hier vooral de energie vretende prikkels in het licht stellen, diegene die je een leeg gevoel bezorgen.

Met name het hele social media-gebeuren en de grote digitale wereld waarin we vertoeven, zijn hier de grote boosdoeners. Je denkt constant bereikbaar te moeten zijn, en op alle mogelijke kanalen te moeten laten zien dat je het goed hebt, wat je hebt gegeten, waar je bent, en je wil liefst zoveel mogelijk opscheppen met wat je hebt…

Ongemerkt ben je een uur verder, of door gewoon even WhatsAapp te checken of naar een banaal TV-programma te kijken. Je dag is om voor je het weet, je hebt niet echt een bevredigend gevoel als je gaat slapen en je voelt je leeg. Het is alsof je achter de dingen aanholt. Wijzelf hebben geen tv, wel kijken we de programma's die we zelf willen zien online. Maar dan heb je geen reclameblokken of allerlei die je epilepsie aanvallen bezorgen.

Deze overvloed aan prikkels kunnen je snel afleiden. Je weet al snel niet meer wat je nu echt belangrijk vindt en waar je werkelijk je tijd en energie in wilt steken.

Leg je telefoon daarom af en toe buiten handbereik, en laat je niet afleiden door binnenkomende WhatsApp-berichten; zet je tv af, ga wandelen, bezoek vrienden die je écht wil zien; en maak hier tijd voor.

Minder prikkels, meer tijd

Bovenop al die activiteiten komt nog de tijd die we besteden aan eten, onszelf verzorgen, onderweg zijn. Dan is er nog de tijd die we besteden aan werken en voor anderen zorgen ( kinderen,  ouders,..). Er zijn de sociale contacten die je wil onderhouden: hobby's, verplichtingen allerhande. Je moet van alles, maar wat is hier eigenlijk van waar?

Om uit te maken wat voor jou belangrijk is, en prioriteit is in je leven, moet je tijd en ruimte vrijmaken.

Sta eens stil, haal diep adem, kijk om je heen en… geniet, door af en toe naar de zaken te kijken die je echt wil, of die jou inspireren. Kan je efficiënter en doelgerichter leven, dan zal je je minder snel laten afleiden door banaliteiten en meer tijd vinden voor wat jij belangrijk acht, zoals bijvoorbeeld het volgen van een leuke, creatieve opleiding. Of gewoon even lekker niets doen..

Mentale uitdaging

Je hoeft je minder druk te maken om dingen omdat er gewoon minder is om je druk over te maken. Maarrr, klein wonen heeft zeer veel voordelen maar het blijft ook een mentale uitdaging. En dan heb ik het niet over het materiële, daar heb ik het persoonlijk niet moeilijk mee, integendeel. Maar ik heb over de ruimte die je nodig hebt om zaken op een rijtje te kunnen zetten. De mentale ruimte om even rustig te kunnen nadenken. Ik persoonlijk, kom tot rust van even alleen te zijn, dan kan ik helder nadenken en alles even overlopen. Maar als je met je partner in een ruimte van 17m2 woont, en nog een kat erbij die vrij aanwezig is dan heb je dit niet. Dit gevoel sluipt stelselmatig binnen na een paar maanden, zeker in de winter. De deuren gaan dicht, het wordt winter, je komt amper buiten, en op een gegeven moment komen er meer irritaties boven water. Even me -time zit er amper in, en dat weegt wel door. Zeker aangezien we beide nogal energieke personen zijn heb je soms wat extra ruimte nodig om even tot jezelf te komen. Maar buiten dat, kan ik niets anders bedenken om het niet te doen. En vanaf de ramen en deuren terug open kunnen, dan verdwijnt dit als sneeuw voord e zon en dan denk ik: laat dit avontuur nog maar even verder duren. En de kat... die past zich aan en geniet lekker mee...